دقیقا یک هفته ست تازه آهنگ لیلا (علیرضا قربانی) رو وقتی وسط شهرکتاب ایستاده بودم کشف کردم و کتاب رو گذاشتم سر جاش و بلافاصله آهنگ رو دانلود کردم. یک هفته است روزی نمی دونم چند بار گوشش میدم و از جایی که الان ماسک قوی و قهرمانم رو برداشتم و ماسک قایم شده ام اومده بالا بی برو برگرد هر دفعه ام گریه کردم و هر دفعه یاد یه نفر کردم. یک هفته ست میخوام آهنگ رو برای فاطی جان بفرستم ولی تا آپلود میشه دیلیت میکنم و میگم نکن! نفرست! نگو! حرف نزن! حال تو, زندگی تو, درد تو, خود تو به این آدم ربطی نداره. این ناراحت کننده ترین بی ربطی و بی ارتباطی دنیا واسم بوده. هیچ وقت آدما رو انقدر عمیق توی قلبم نگه نداشته بودم ..