متوجه نکته جدیدی در مورد خودم شدم, اگه توی یخچال خوراکی های زیادی برای خوردن باشه من نقش جاروبرقی رو خیلی خوب میتونم بازی کنم ولی نکته مقابلش وقتی هیچ چیزی برای خوردن نباشه من کاملا توانایی زنده موندن با حداقل ترین ها رو دارم و اصلا میلی به خوردن پیدا نمیکنم. همین که قهوه باشه و یه چیز ساده باشه هم میتونم بخورم و دلم چیزی برنمیداره, امروز متوجه شدم حتما من یه حالت شتری دارم! چیزی شبیه کوهان شتر دارم که وقتی غذا هست ذخیره میکنم که وقتی نیست ذخیره انرژی داشته باشم!
من یه موجود بدوی بادیه نشینم. اگه غذا بود می‌خورم نبود صبر میکنم تا از دور نقش یه آبادی پیدا بشه
سعی میکنم حدس بزنم
جدیدا خیلی بهتر شدم فکر میکنم شکمو تر شدم کلا
پختن غذا یه حس خوبی داره اما وقتی اعصاب ندارم نه. قدیما مامانم میگفت اگر غذا رو نیارم بهت بدم حاضری گرسنه بمونی ولی چیزی نخوری
ولی شتر منم که یه مدت خوراکم زیاده، یه مدت هیچی نمی‌تونم بخورم. فرقی هم نمی‌کنه یخچال پر باشه یا خالی :))
اینطوری نباش لطفاً
اگر حوصله ی خرید نداری براش روز و برنامه ی مشخص بذار تا حواست به تغذیه ی بدن نازنینت باشه چون واقعاً این توجه و انرژی رو حس می کنه و نیاز داره. همون ماهی باش قشنگ تره
#شتر_نباشیم
قربووونت نه بابا چیزی نیس. سال هاست حواسم هست و چون یه سری مشکلات گوارشی دارم نخوام هم باید حواسم به غذا خوردنم باشه
آره ماهی ام بعضی وقتا یادم میره
ماااچ به تو
برای اولین بار میتونم بگم مثل هم نیستیم!
میلم به شیرینی، انواع سس خصوصا مایونز و یه چیز ترش شبیه لواشک همیشگیه و همیشه و همیشه کنار غذام سالاد، زیتون یا ترشی دوست دارم برعکس ماست.
اگر یخچال از شدن پر بودن وقتی درش رو باز کنی همه چی بریزه بیرون باز هم میلم نکشه و تنبلی نذاره چیزی نمیخورم. اگر شبیه تبلیغات یخچال یه کیک تولد و پیتزا و اینا باشه با کمال میل ولی هر آنچه نیاز به آماده سازی داشته باشه حتی کره و مربا خیر
درست کردن غذا یا آماده کردنش برای من اگه حال روحیم مزخرف باشه باعث میشه آروم تر بشم ولی تا حالا تنبلی توی خوردن رو تجربه نکردم.
کنار غذا به جز سالاد هر چیزی باشه به نظرم حجم خوردن آدمو چند برابر میکنه مخصوصا ترشی و سس تند
دقیقا منم همینطورم ، یعنی خوردن برام یه عادته نه نیاز
