پرواز بال کاغذی
میخوام نصیحت گل درشتی بکنم: اون روز خیلی پُر کار و خسته کننده بود, بین کارام فقط فرصت کردم ویدیو درست کردن هواپیمای کاغذی رو پیدا کنم و گذاشتم توی هایلات که شب درستش کنم. ساعت یازده با گلو درد و بدن درد و چشمایی که داشت درمی اومد نشستم گفتم ماکزیمم یه ربع زمان میبره درست کردنش و فردا میتونم برای پروژه عکاسی کنم. نشون به اون نشون که ساعت از یک گذشت ولی هنوز درست نشده بود, کلافه ام کرده بود و دلم میخواست کاغذها رو مچاله کنم بگم گور پدرت که درست نمیشی, بارها و بارها فیلمش رو برمی گردوندم عقب ولی درست درنمی اومد تا اینکه یه لحظه فقط برعکس کردم ببینم ظاهرش چطوریه و چرا نمیشه که دیدم تمام این دو ساعت درست شده بوده و هزار بار خرابش میکردم, در صورتی که فقط باید دستم رو برعکس میکردم که شکلش دربیاد.. زدم زیر خنده و بعد پنج دقیقه درست شد, ولی تمام مدت ذهنم درگیر بود اگه ولش کرده بودم اگه خیره نمیشدم و بارها نمیزدم فیلم رو عقب که ببینم چکار کرده اصلا درست نمیشد. خیلی مسئله کوچیک و پیش پا افتاده یی هست ظاهرا ولی برای من که دقیقا تک تک این لحظه ها در حال استیصال و چه کنم چه کنم و دنبال راه حل و نشونه می گردم کاملا جواب سوال هام بود.
یاد تمام وقتهایی که یه چیزی رو داشتم اما الکی دست و پا میزدم افتادم. خوبه که خندم گرفت، ماشالا یه درصد ندامت و اینا... هیچ
همین که خنده ت میگیره یعنی درس رو گرفتی و قبول شدی فرزندم وقتی توی سر و کلت میزنی یعنی هنوز با قضیه درگیری
دم شما هم گرم
موضوع قشنگ و مهمیه...هوش یا پشتکار؟
گاهی سخت ترین کار همین دووم آوردن و ادامه دادنه. فارغ از اینکه موفقیت تو ذهنمون چه شکلیه و چقدر حسش می کنیم این مسیره که خودش مشخص می کنه درست و غلط رو فقط بنظرم ما باید اراده ی صبر کردن و سر پا موندن رو تو خودمون تقویت کنیم...
مقابل پشتکار البته هوش میتونه نباشه هوشمندی چرا ولی خود هوش نه!
نازگل واقعا صبر مهم ترین اصلی هست که آدم باید یاد بگیره و هرچقدر بیشتر زمان میگذره بیشتر به اهمیتش پی میبرم
چه عکس قشنگیه! نکته همینه که چند نفر این سطح از پشتکار و پیگیری رو دارن
ممنون, یه جاهایی توی زندگی هست انقدر همه چیز توی هم می پیچه و درهم میشه که راه درو نمیذاره و فقط فرسودگی واست میذاره اگه بتونی به اوت غلبه کنی بیشتر اوقات تلاش و مهم تر پیگیر بودن جواب میده