این موزیک رو گذاشته بود و کپشن نوشته بود "قرار ما جهانِ بعدی زیر درخت به" وقتی شنیدم وسط گلو درد و آب سیب به دست انگار پیترپن نازنین جلو رویم ظاهر شد و دستم رو کشید به سمت Neverland و ناخودآگاه توی دلم گفتم: قرار ما جهانِ بعدی زیر درختان پرتقال ماه آذر
این قطعه هر وقت بین لیست پخشم توی گوشام شروع میشه حس میکنم پاهام دیگه مال خودم نیست. انگار نور از بین شاخه و برگها داره رد میشه. انگار دوباره برگشتیم عقب و آسمون پر از پروانه شده. شاید بهترین توصیف همین neverland باشه. همون ناکجاآبادی که جانی دپ و کیت وینسلنت نتونستن پیداش کنن... با کلی ستاره و اسپارکل که یکی داره میپاشه تو هوا.
ببین من کلا عاااشق نان وکالم نمی تونم توصیف کنم چه احساس متفاوتی بهم میده این موزیکا کاملا توی ذهنم تصاویر واضح میاد. اینو اتفاقی گوش دادم و تمام آلبومش رو درجا شنیدم ولی این خیلی متفاوت بود.
آخ دقیقاااا نسخه پیتر پنی که توی ذهنم بود اینی بود که گفتی با جانی دپ جذاب
چه قرار قشنگی ! قرار ما در جهان موازی
آره قرار هر شکلش دلبرانه است زیر درخت بِه که دیگه چه شود
شایدم الان توی دنیای موازی قرار گذاشتیم ولی نمی دونیم فقط یه حس خوب ناشناخته یهم می یاد توی دل آدم و میره